NC OS [JaeDo] DESPOIL LOVE

ร่างบางถูกตรึงแขนทั้งสองข้างไว้ข้างลำตัว แจฮยอนทาบริมปากลงไปจูบอย่างดูดดื่มและจาบจ้วงความหวานภายในโพรงปาก ร่างบางดิ้นไปมาพยายามหันหน้าหนี ปากก็ขอร้องให้หยุดการกระทำนั้นลงซึ่ง

ร่างกายบางกลับตอบสนองอย่างห้ามไม่ได้...

"พี่แจฮยอนอย่าทำโดยอง..อื้อ.."

คำร้องขอจากคนน้องนั้นถูกยุติลงไปอีกคราโดยริมฝีปากหยักของแจฮยอน มือทั้งสองข้างยังคงถูกตรึงไว้กับฟูกเตียงนอนแบบนั้นขาทั้งสองข้างก็ไม่สามารถขยับไปมาได้เพราะถูกตรึงไว้ด้วยขาของอีกคน

แจฮยอนเปลี่ยนใจมาเป็นรวบข้อมือเล็กด้วยมือข้างเดียว ละริมฝีปากแล้วกดจูบไปเบาๆที่แก้มเนียน

"เป็นเด็กดีนะโดยอง แล้วพี่จะไม่ทำเราแรง พี่จะถนุถนอมเราให้ดีที่สุด"

"ฮึก..กก..ฮือ.. พี่แจฮยอน ไม่เอา..ไม่ทำแบบนี้ โดยองขอร้อง ฮือ.."

ตอนนี้โดยองกำลังร้องไห้ ...เขากำลังกลัวและรู้สึกผิดกับแทยงมาก อยากจะหยุดไว้เพียงเท่านี้แต่ก็ไม่ทันแล้ว..

กระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเดิมถูกปลดต่อจากเม็ดเดิมที่ปลดค้างไว้จนหมด

แจฮยอนค่อยๆถอดเสื้อตัวบางออกจากร่างกายเจ้าของ..กางเกงขาสั้นสีดำที่สวมอยู่ถูกดึงมาอย่างง่ายดาย

โดยองหมดทางต่อกรกับร่างสูงตรงหน้าเมื่อถูกสัมผัสที่อวัยวะอ่อนไหว

ซอกคอขาวระหงถูกทำรอยไว้เป็นจ้ำๆโดยริมฝีปากของอีกคน จากนั้นริมฝีปากหยักก็ค่อยๆไล่มาจนถึงไหล่แคบ ผิวขาวน้ำนมที่กระทบต่อแสงดวงจันทร์ข้างนอกประจักษ์ต่อสายตาชายหนุ่ม...

สวย..

สวยจริงๆ...

โดยองพยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการทั้งปวงแต่ก็หารู้ไม่ ว่านี่คือน้ำมันยั่วไฟอารมณ์ชั้นดี..

ยิ่งโดยองดิ้น.. ร่างกายเราสองคนก็ยิ่งเสียดสีกัน

ร่างบางพยายามขอร้องทั้งน้ำตา แต่แจฮยอนก็หาได้สนใจไม่ ทำไมกันนะ ... โดยองถึงยิ่งร้องไห้ ก็ยิ่งสวย ยิ่งน่ารังแก..

แผ่นหลังบางถูกลูบไล้ ลื่นมือจนไม่มีที่ติเสียจริงๆ

ริมฝีปากเล็กได้แต่เอ่ยร้องห้าม และเอ่ยขอร้องให้หยุดการกระทำลง แต่คนฟังก็ได้แต่แสร้งทำหูทวนลมและไม่สนใจเลือกที่จะมองข้ามเสียงห้ามของคนใต้อาณัต  เพราะร่างกายคนตรงหน้ายังมีอะไรให้น่าสนใจอีกมาก..

มือสากสาละวนลูบกับแผ่นหลังจนพอใจ แจฮยอนผละริมฝีปากชื่นจากไหล่มนมาเป็นยอดอกสีชมพูสวยตรงหน้าแทน ชายหนุ่มกลืนน้ำลายอึกพอได้ยินเสียงเบาๆ ก่อนประทับลิ้นร้อนบนยอดอกสีชมพูหวานระเรื่อ

"อ่ะ...พี่แจฮยอน.."

โดยองร้องครวญครางเสียงเบาหวิว มือเรียวพยายามผลักดันใบหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่ายออกจากหน้าอกของตน

แต่เมื่อถูกปรนเปรอเพียงชั่วครู่มือที่คอยดันใบหน้าอีกฝ่ายออกก็ค่อยๆอ่อนระทวยแล้วเปลี่ยนเป็นแอ่นยอดอกสวยเข้ารับริมฝีปากของอีกฝ่ายแทน..

"พี่รักโดยองนะ.. รักมาตลอด"

คำบอกรักเปรียบเสมือนมนต์สะกด โดยองไม่อาจต้านทานอะไรได้อีกต่อไป

ร่างขาวตอนนี้ไม่มีอะไรปกปิดอีกต่อไป จนกระทั่งเมื่อกางเกงชั้นในถูกดึงออกจนคล้อยลงไปอยู่ที่ข้อขาและถูกถอดออกไปในที่สุด..

ขาเรียวสวยถูกแยกออกจากกันโดยฝ่ามือของแจฮยอน แต่โดยองกลับรีบหุบขาเข้าหากัน..เพราะอายเกินกว่าที่จะทำได้

"ไม่ต้องอายหรอกนะคนสวยของพี่.."

ดังต้องมนต์สะกดอีกครา เรียวขาสวยถูกจับแยกออกอีกครั้ง โดยองหลับตาปี๋ด้วยความอาย..ช่องทางสีหวานที่ปิดสนิทปรากฏสู่สายตาแจฮยอน

จากนั้นแจฮยอนก็ไม่รอช้ารีบถอดทุกอย่างที่สวมอยู่บนกาย
โดยองมองอีกฝ่ายที่กำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้า ร่างกายสมบูรณ์แบบปรากฏอยู่ตรงหน้าทำให้โดยองต้องหลับตาอีกครั้งด้วยความเขินอาย..

แจฮยอนจัดการสอดก้านนิ้วยาวของตนเข้าไปในช่องทางรักตรงหน้า..

“อ๊าาาาาาาา!”

โดยองส่งเสียงออกมาด้วยความเจ็บ ยิ่งนิ้วที่สองและสามตามมาใบหน้าหวานก็บิดเบี้ยวและเรือนกายขาวบิดเร่าด้วยความทรมาน แจฮยอนขยับเรียวนิ้วไปมานิดหน่อยเพื่อให้ช่องทางนั้นคุ้นชิน

"รู้สึกยังไงบ้าง ถ้ามีความสุขก็ร้องออกมาดังๆเลยโดยอง เราสองคนจะมีความสุขไปด้วยกันนะ"

แจฮยอนขึ้นครองร่างบางขนานนาบประทับจูบแผ่วเบาที่หน้าผากมนอย่างปลอบโยน เมื่อกำลังจะเข้าสู่กลางคันของกิจกรรมรักครั้งนี้...

ดวงตากลมลืมขึ้นมามองอีกฝ่ายที่กำลังจะสอดใส่เข้าไปในช่องทางของเขา แต่ก็ต้องหลับตาแน่นอีกครั้งเมื่อ กับความแข็งแกร่งกำลังแทรกเข้ามาในช่องทางอ่อนนุ่มซึ่งเหมือนกำลังจะฉีกขาด..

คราวนี้โดยองร้องดังกว่าทุกครั้งเมื่อความบริสุทธิ์ถูกบดขยี้ การที่ถูกสอดใส่ในครั้งแรกโดยพี่ชายอีกคนที่ไม่ได้เป็นคนรัก แต่เป็นคนที่บอกว่ารักเขาเสมอมานั้นมันช่างเจ็บปวดและทรมาณเหลือเกิน ราวกับว่าร่างกายกำลังจะแหลกออกเป็นเสี่ยงๆ 

เจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก

แจฮยอนพยายามเคลื่อนไหวอย่างเบาตัวเมื่ออุปสรรคคือช่องทางแคบ กำลังบีบรัดทำให้ขยับตัวลำบาก

"ไม่เกร็งนะเด็กดี.."

แจฮยอนหยุดขยับสักพักเพื่อให้ช่องทางของอีกคนคุ้นเคยกับของเขา

“ฮึก…อื้ออ อออออ"

โดยองยังคงหลับตายังมีความเจ็บปวดอยู่เล็กน้อยพอเขาเริ่มคุ้นชินแจฮยอนก็จับไปที่มือเล็กให้ไปไหวที่กลางหลังที่เต็มไปด้วยรอยสัก ทั้งสักรูปเสือขาวตัวใหญ่กลางหลังที่น่าเกรงขามและสักตราประจำตระกูลที่บ่าซ้าย

"ถ้าเจ็บก็จิกลงมาได้เลยนะโดยอง"

“ฮึก…อ๊า…พี่แจฮยอน…อ๊ะ"

แจฮยอนลอบมองใบหน้าหวานที่บิดเบี้ยวด้วยความทรมานเขาขยับตัวเข้าออกตามความอำเภอใจแต่ก็คอยผ่อนแรงอยู่ตลอดเพราะกลัวคนน้องที่อยู่ใต้ร่างจะเจ็บปวดมากเกินไป...

ฝ่ามือหนาจับเอวคอดพอดีมือของคนด้านล่าง สับเปลี่ยนท่ามาเป็นวางโดยองไว้บนตักของเขาเกี่ยวเรียวขาคู่งามให้รัดโอบเอวตัวเองและกระแทกส่งจากด้านล่าง

"อ่ะ..อ๊ะ..ฮึก..พี่แจฮยอน.."

กายบางทีกระเทินอยู่ด้านบนฝ่ามือเล็กข้างหนึ่งขวาวางไว้บนไหล่กว้างของคนพี่ส่วนมือข้างซ้ายถูกสอดผสานไว้กับฝ่ามือหนาประหนึ่งให้คำสัญญาว่าจะไปพร้อมๆกัน

"ทนอีกนิดเด็กดีของพี่.."

ความทรมานของโดยองค่อยๆสิ้นสุดลง ต่อจากนี้จะเป็นความกระสันล้วนๆ และแรงปราถนาของแจฮยอนที่มอบให้ร่างบอบบางนี้

"อ๊ะ...พี่แจฮยอน..อึ่ก.."

โดยองส่งเสียงหวานหอบครางเมื่อสะโพกหนาของคนพี่นั้นขยับเข้าออกรัวจนแทบไม่มีช่องว่างให้พักหายใจ

"โดยอง..อ่า.."

เสียงคำรามสูงขึ้นในโทนเสียงของชายหนุ่ม น้ำสีขาวขุ่นร้อนทำการตีตราจองว่าเจ้าของร่างบางคือของเขาโดยสมบูรณ์...และต้องเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น....